Tips van een 29-jarige optimist met depressieve- en angstklachten
Langdurige thuisisolatie kan nadelige gevolgen hebben voor je geestelijke gezondheid. En als je al last hebt van depressieve en/of angstklachten is het feest al helemaal compleet. Ik kan het weten. Enkele maanden geleden ben ik begonnen met een behandeling voor mijn depressieve- en angstklachten. Mijn psycholoog vind ik een zeer fijne vrouw die mij tot nu toe al goed op weg heeft geholpen om te leren omgaan met mijn klachten. En mag ik even kwijt dat ik heel trots ben op mijn vooruitgang: ik durf weer te hopen op en te wensen voor mooie dingen in het leven én ik durf het weer aan om af en toe af te spreken met vrienden om een drankje te doen in het openbaar. Wel met wat moeite, maar toch: vooruitgang!
En toen…
Toen besloot het coronavirus om het me allemaal nóg wat makkelijker te maken: hallo, thuisisolatie! Want ja, het huis vaak niet dúrven verlaten door depressieve- en angstklachten was al niet lastig genoeg, laat staan dat ik de deur nu eigenlijk niet mág verlaten tenzij noodzakelijk. Het zou namelijk zomaar kunnen gebeuren dat ikzelf het coronavirus oploop en m’n arme oma de dood in help tijdens een onschuldig bezoekje. Verre van ideaal dus. Dan maar thuis blijven.
Depressieve- en angstklachten die uit de hand lopen
Ik woon alleen. En dat vind ik vooral nu tijdens de #coronacrisis best zwaar. Die ‘verplichte’ thuisisolatie zorgt er namelijk wel een beetje voor dat mijn klachten weer erger worden. Moet ik nu écht zo lang mogelijk sociaal contact vermijden? Dat is juist iets waar ik zo hard aan heb moeten werken de afgelopen maanden: mezelf niet isoleren. Gaat dit dan wel goed komen? Zal ik weer in een neerwaartse spiraal terechtkomen? Wie weet. Ik hoop het niet natuurlijk. Gelukkig gaat mijn behandeling bij de psycholoog gewoon door, maar tijdelijk via de moderne technologie: beeldbellen. Maar ik ben natuurlijk wel mijn eigen verantwoordelijkheid. Vandaar dat ik ook mijn eigen plan heb opgesteld om deze thuisisolatie zo goed mogelijk aan te kunnen!
Zo pak ík thuisisolatie aan!
Mijn vangnet inschakelen
Het heeft me veel moeite gekost, maar inmiddels heb ik een fijn vangnet weten op te bouwen: zowel mijn familie als een handjevol vrienden weten dat ik in behandeling ben en steunen mij daarin. Op het moment dat ik dus bij mezelf merk dat ik minder goed in m’n vel zit, stuur ik één (of soms meerderen) van hen een berichtje. Binnen no-time krijg ik reactie in de vorm van een berichtje of een telefoontje en kan ik in vertrouwen kwijt waarvoor ik angstig ben. Inmiddels ben ik ook al een keer op de fiets gestapt om naar een vriendin in de buurt te gaan (best bizar op die lege wegen).
Maar gelukkig komen mijn vrienden en familie ook bij mij langs als ik het écht niet durf om zelf de deur uit te gaan. We praten en soms huil ik, maar voordat ik het weet, lachen we samen en hebben ze mij geholpen om zaken te relativeren. Uiteraard komt het ook voor dat mijn vangnet niet beschikbaar is. Maar ook dán heb ik een plan om mijn geestelijke gezondheid zo goed mogelijk te beschermen:
Niet te veel aandacht schenken aan het nieuws
Het is natuurlijk belangrijk om op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen rondom het coronavirus en het beleid daaromheen. Maar gedurende de dag vermijd ik alle vormen van nieuwscommunicatie. In plaats daarvan kijk ik ’s avonds alleen naar het nieuws op tv om de laatste ontwikkelingen mee te krijgen. Ik heb daardoor minder last van spanning en angst overdag.
Telefoon in de andere kamer
Om mezelf zoveel mogelijk af te leiden met (nuttige) zaken waardoor ik kalm blijf, leg ik mijn telefoon in een andere kamer. Dat ding speelt namelijk toch wel een storende factor met betrekking tot mijn gemoedstoestand. Tevens heb ik er geen apps meer op staan die in wat voor mate dan ook bijdragen aan onrust (nieuwsapps) of aan vermindering van mijn zelfbeeld (#instafree). Wat ik trouwens wél graag gebruik op m’n telefoon is Pinterest: mezelf lekker afleiden met het zoeken van creatieve DIY ideeën en grappige plaatjes. Echt een aanrader!
Schrijf, schrijf, schrijf…
Inmiddels zijn de voordelen van het schrijven mij goed bekend. Ik probeer dan ook geregeld gebruik te maken van mijn dagboek om depressieve- en angstklachten van me af te schrijven. Daarnaast gebruik ik het ook vaak om mijn dromen en wensen voor de toekomst te noteren. Zodra jij weg bent, Corona, ga ik toch écht een keer parachutespringen!
Tot slot
We hebben allemaal geen idee wat er nu gaat gebeuren met deze #coronacrisis. Dat zorgt natuurlijk voor veel onrust en angst bij veel mensen. Maar iets waar mijn psycholoog mij vaak aan heeft herinnerd, is: een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest. Zelf vind ik het makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik geloof er volledig in. Dus zo meteen bel ik die ene vriend op die ik al langere tijd niet heb gesproken, zing ik even hardop mee met Whitney Houston’s ‘I Wanna Dance with Somebody’ en ga ik daarna lekker een comedy-film kijken op Netflix. Lekker optimistisch blijven!
