In een tijd waarin het internet ons leven domineert en we een groot gedeelte van de dag achter één of ander scherm doorbrengen, is het niet vreemd dat onze kinderen dat gedrag overnemen. Maar hoe ga je daarmee om als ouder? Hoe kunnen kinderen het internet veilig gebruiken en het zelfs in hun voordeel inzetten? En wat is een verantwoorde schermtijd voor kinderen? In dit artikel vertellen wij je meer.

Je kunt het internet als een zegen of een vloek zien. Er schuilen veel gevaren op het internet. Denk bijvoorbeeld aan online pesten of het gebrek aan toezicht als het gaat om verantwoorde content voor kinderen. Los van de gevaren, biedt het internet onze kinderen – en ons – ook veel voordelen en mogelijkheden. Het geeft kinderen bijvoorbeeld toegang tot een schat aan informatie, zomaar in hun eigen huiskamer. Waar je vroeger misschien naar de bibliotheek moest om bepaalde informatie te krijgen, of een encyclopedie of andere informatiebron moest kopen, kun je nu ontelbare informatie online vinden. De diversiteit en interactiviteit van de online informatie zorgt ervoor dat kinderen op een leuke en prikkelende manier wat kunnen leren.

Veilig internetten voor kinderen

Maar hoe hou je het internet dan veilig voor je kids? Één van de belangrijkste dingen die je kunt doen is ouderlijk toezicht instellen op jouw computer. Op die manier kun je veel instellingen vooraf bepalen, zoals hoe lang en op welke tijdstippen je kinderen kunnen inloggen, bepaalde sites blokkeren, bepaalde inhoud blokkeren, specifieke spellen juist wel toestaan of een leeftijdslimiet instellen. Verder is het belangrijk om vooral zelf goed toezicht te houden, sta bijvoorbeeld tot een bepaalde leeftijd een computer of tablet alleen toe in de woonkamer en maak tijd vrij om samen met je kind op de computer te gaan (goed voorbeeld doet goed volgen).

Verantwoorde schermtijd

Verantwoorde schermtijd is voor veel kinderen (en ouders) verschillend. Het is in ieder geval sterk afhankelijk van leeftijd. In het onderzoek App, Noot, Muis van Stichting Mijn Kind Online vind je een aantal richtlijnen voor schermtijd voor kinderen van verschillende leeftijden. De exacte schermtijd die jij jouw kind toestaat, is echter niet zo belangrijk. Het is belangrijker dat je een limiet stelt, zodat jij en je kind weten waar jullie aan toe zijn. Als kinderen van jongs af aan gewend zijn om lang achter een scherm te mogen zitten, is het later lastiger die gewoonte te veranderen. Je maakt het jezelf en je kind makkelijker door vroeg te beginnen met het maken van afspraken rondom schermtijd en internetgebruik. Schroom hierbij niet om uitzonderingen en consequenties van het niet navolgen van de afspraken nadrukkelijk ter sprake te brengen.

Volg ons ook op facebook voor leuke feitjes, ideetjes, handige apps, boeken, tips & tricks.

Sommige kinderen zijn buitengewoon druk, maar sommige kinderen lijken altijd druk te zijn. Tegenwoordig wordt er dan snel aan ADHD gedacht, maar is dat wel zo terecht? Zijn er geen andere verklaringen voor druk gedrag? Soms is druk gedrag gewoon een vraag om aandacht, onmacht of een signaal dat een kind even niet lekker in zijn vel zit. Het ene kind is nou eenmaal van nature drukker dan het andere, maar ook de omgeving, gebeurtenissen op school of thuis, gebrek aan structuur of bijvoorbeeld vermoeidheid kunnen tot het vertonen van druk gedrag leiden. In dit artikel de tips hoe je omgaat met drukke kinderen.

ADHD

ADHD staat voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder, en heeft als symptomen onder andere aandachttekort, hyperactiviteit en impulsief gedrag. Niet zo gek dus dat bij drukke kinderen snel aan deze stoornis wordt gedacht. Maar, volgens hoogleraar ontwikkelingspsychologie Jan Hoeks is dit vanuit wetenschappelijk oogpunt onzin. “De kenmerken van de groep kinderen met de diagnose ADHD zijn zo gevarieerd dat we niet van één gedragskenmerk kunnen spreken. Daarnaast is het ook gevaarlijk dat ADHD zo in de belangstelling staat. Ouders letten vaak alleen nog maar op de negatieve kanten van het gedrag van hun kinderen en kunnen niet meer onbevooroordeeld naar het gedrag van hun zoon of dochter kijken. Druk gedrag hoeft daarmee niet te betekenen dat er sprake is van ADHD.”

Drukke kinderen, maar geen ADHD?

Als het dan geen ADHD is, wat zorgt er dan nog meer voor druk gedrag bij kinderen? Veel ouders zullen roepen: suiker! Echter toont onderzoek na onderzoek vanaf 1994 al aan dat er geen directe relatie is tussen suiker eten en druk gedrag vertonen.

Dit zijn de tips hoe je omgaat met drukke kinderen:

  • Probeer er een sport van te maken om iedere dag meer complimentjes en positieve reacties te geven dan bestraffingen en negatieve opmerkingen. Natuurlijk moet je af en toe eens streng optreden, maar zorg dat het een positieve uitkomst krijgt.
  • Accepteer het kind zoals het is. Sommige kinderen zijn nu eenmaal drukker dan anderen.
  • Kijk ook naar de leuke dingen van een kind. Ook druktemakers kunnen lief, schattig en grappig zijn.
  • Reageer positief als ze iets willen vertellen, laten zien of vragen. Even aankijken, knikken, of een glimlach kunnen al voldoende zijn voor een prettige sfeer.
  • Probeer zoveel mogelijk op te letten wat het kind goed doet. Geef onmiddellijk een complimentje, waarbij je het goede gedrag benoemt. Bijvoorbeeld: “wat fijn dat je zo snel klaar bent, nu hoeven we ons niet zo te haasten.”
  • Schakel drukke kinderen in bij activiteiten die ze aankunnen (tafel dekken, gras harken, boodschappen dragen) en toon waardering voor deze inzet.
  • Maak onderscheid tussen gedrag en persoon. Als een kind lastig is en je wil er iets van zeggen, wijs dan niet het kind af. Zeg bijvoorbeeld: “ik vind het vervelend dat je weer je kamer niet hebt opgeruimd”. In plaats van: “wat ben je toch een ontzettende sloddervos. Nooit ruim je eens je spullen op”.
  • Geef een druk kind elke dag de kans om zoveel mogelijk uit te razen, te dollen, te ravotten. Meestal zijn kinderen druk op momenten dat het niet mag. Gun ze daarom momenten waarop het wel mag.

Volg ons ook op facebook voor leuke feitjes, ideetjes, handige apps, boeken, tips & tricks.

Over social media en jongeren is al veel geschreven. Zo zou social media zorgen voor meer pesten onder pubers, liggen depressies op de loer en slapen jongeren slechter wanneer ze veelvuldig op social media zitten. In dit artikel vertellen we je meer over het effect van social media op pubers.

Pubers en social media: de cijfers

Volgens cijfers van het CBS gebruiken bijna alle jongeren – en dus veel pubers – social media: maar liefst 99%. Redenen om social media te gebruiken zijn voor pubers contact houden met leeftijdgenootjes, verveling en kijken wat anderen allemaal aan het doen zijn. Het verschil tussen jongens en meiden is ook opvallend. Jongens zitten vooral op YouTube om filmpjes te kijken, terwijl meisjes social media gebruiken om contacten te onderhouden. Van de pubers zijn meisjes vaker verslaafd aan social media dan jongens (bron: CBS).

Veel informatie

Wanneer je veel op social media zit, gaan je hersenen anders werken. Je hersenen worden bij het zien van alle foto’s, statusupdates en filmpjes in korte tijd blootgesteld aan heel veel informatie die snel voorbij flitst. De hersenen krijgen dus heel veel informatie te verwerken en dat is best pittig. Als gevolg hiervan kunnen pubers zich soms moeilijker concentreren en kunnen slaapproblemen ontstaan.

Ben ik wel leuk genoeg?

Door sociale media als Instagram en Snapchat is het voor je puber makkelijker dan ooit om zichzelf te vergelijken met anderen. Ben ik wel net zo leuk? Krijgt mijn foto genoeg likes? Door deze continue prestatiedrang – die vooral gericht is op het uiterlijk – kan je puber behoorlijk onzeker worden. In de puberteit maakt je kind toch al grote lichamelijke veranderingen door, en social media kunnen hier nog een schepje bovenop doen. Naast onzekerheid kunnen social media ook bijdragen aan depressies.

Niet verbieden maar praten

Om de negatieve effecten van social media op je puber te beperken, is het een goed idee om afspraken te maken over social mediagebruik. Het verbieden is geen goed idee; hiermee sluit je je puber alleen maar af van zijn of haar leeftijdgenootjes. Wat je wél kunt doen? Met je puber praten over zijn online activiteiten en oprechte interesse tonen.

Wanneer je het idee hebt dat je puber onzeker wordt van social media, omdat hij of zij bijvoorbeeld wordt blootgesteld aan perfecte plaatjes, is het een idee daarover te praten. Leg uit dat deze foto’s niet realistisch zijn en dat je kind goed is zoals hij is. Je zult merken dat je onzekere puber het fijn vindt om complimentjes te ontvangen.

Leer meer tips over kinderen en social media gebruik!

Je koelkast wordt leeggegeten, je kind heeft mood swings en hij zit de hele dag door naar een schermpje (telefoon, tablet, tv) te turen. Komt dit je bekend voor? Grote kans dat je een puber in huis hebt. Van de een op de andere dag wordt je met héél ander gedrag geconfronteerd dan je gewend was. Zo herken je een puber en misschien nog wel belangrijker: zo ga je met je puber om.

Voorbereiden op een zelfstandig leven

Als je kind aan het puberen is, moet je daar waarschijnlijk flink aan wennen. Ineens zet hij zich tegen je af, valt er geen normaal gesprek meer te voeren en schaamt hij zich voor je. Normaal? Ja. Lastig? Dat ook. Natuurlijk vertoont niet iedere puber ‘typische pubergedrag’, maar wat vrijwel alle pubers gemeen hebben, is dat ze zich aan het voorbereiden zijn op een zelfstandig leven. En daar is niets mis mee.

Ze hebben je hard nodig

Het is een misvatting dat een puber jou ineens niet meer nodig heeft. Natuurlijk zégt hij dat wel, maar van binnen snakt je puber naar aandacht en geborgenheid. Een van de puberkenmerken is dat een gesprek op gang brengen lastig gaat. Veel meer dan ‘ja’, ‘nee’ en ‘mwah’ komt er vaak niet uit. Hoe je toch een gesprek op gang kan brengen? Stel je puber vragen zonder gelijk een mening te laten doorschemeren. Wees zo neutraal mogelijk – neem geen standpunt in. Je puber het idee geven dat wat hij doet oké is, werkt vaak het beste. Want vergeet niet: ze hebben je nog hard nodig.

Eén grote chaos

In het hoofd van je puber is het een chaos, in je koelkast ligt niets meer op zijn plek, en ook in de slaapkamer van je puber is het verre van netjes. Hoort erbij! Nu kun je er elke dag een strijd om voeren, maar de kans is groter dat dit je meer energie kost dan het resultaat oplevert. Misschien is het een idee om de boel af en toe de boel te laten? Wanneer je er toch voor kiest er iets van te zeggen, vergeet de boodschap dan niet met een knipoog te brengen. Een goede dosis humor houdt het thuis een stuk gezelliger.

De puberteit kan heel leuk zijn, maar ook raar. Het ene moment ben je blij, het andere moment boos of zelfs verdrietig. Dat is ook niet raar, want er verandert van alles. Zowel in je hoofd als aan je lichaam. Wat de puberteit precies is en hoe je deze periode doorkomt, vertellen we je in dit artikel.

Wat is de puberteit eigenlijk?

De puberteit is een levensfase die iedereen meemaakt. Het betekent dat je je van een kind ontwikkelt tot volwassene. Bij meisjes begint de puberteit vaak tussen de 10 en 12 jaar, jongens zijn ietsje later: tussen de 11 en 13 jaar. Je lichaam maakt tijdens de puberteit hormonen aan die ervoor zorgen dat je gaat puberen. Je hersenen ontwikkelen zich en ook je lichaam verandert. Er gebeurt in de puberteit dus een hoop!

Niets om je voor te schamen
Meestal merk je dat je in de puberteit zit als je lichaam verandert. Je groeit ineens sneller, je krijgt oksel- en schaamhaar en meisjes worden voor het eerst ongesteld. Allemaal heel gewoon en niets om je voor te schamen. Toch is het helemaal niet gek dat je je niet prettig voelt bij al die veranderingen. Maar… bedenk je vooral dat alle jongens en meiden dezelfde veranderingen doormaken en je niet de enige bent. Misschien helpt het om erover te praten? Bijvoorbeeld met je ouders, broer of zus of een vriend(in). Wees in ieder geval niet onzeker. Je bent uniek zoals je bent.

Ruzie? Leg het ook weer bij
In de puberteit schieten je hormonen alle kanten op. Dat doet rare dingen met je. Het ene moment voel je je blij en kan je de hele wereld aan, het andere moment word je boos en ontstaat er misschien zelfs ruzie. Het is heel normaal om je als puber af en toe flink kwaad te maken. Dat kan het geval zijn wanneer je van mening verschilt met iemand, of omdat je ouders je bijvoorbeeld niet begrijpen. Kijk naar waar jij behoefte aan hebt als je boos bent. Misschien wil je even alleen zijn, of erover praten met een vriend(in). Maar wat altijd een goed idee is, is de ruzie weer bijleggen. Wedden dat de ruzie achteraf om niks ging en het dan weer oké is?

Doe leuke dingen
Gaan jouw gedachten alle kanten op en weet je soms niet wat je met jezelf aan moet? Of ben je door de puberteit heel onzeker? Het helpt om erover te praten. En dan het liefst met iemand die precies snapt wat jij doormaakt. Een vriend(in) die even oud is, of een oudere broer of zus, bijvoorbeeld. Het is misschien even eng om het onderwerp ‘puberen’ aan te snijden, maar dikke kans dat je je opgelucht voelt als je merkt dat je erover kunt praten. En zo kom je erachter dat de puberteit helemaal niet raar is! Iedereen maakt het een keer mee en de puberteit gaat vanzelf weer voorbij. Écht!

Op het schoolplein of online: pesten is nog altijd een groot probleem onder kinderen en pubers. Heel vervelend en verdrietig voor het kind, maar ook de ouders van een gepest kind lijden onder de pesterijen. Zo ook Marianne, moeder van Jules (9). Zij vertelt wat het pesten met haar doet. “Je voelt je zó machteloos. Je wil iets doen, maar kan heel weinig.”

Anders dan anders
“Jules is altijd anders geweest. Als kind zong hij de hele dag, ook op momenten dat het helemaal niet gepast was. Hij was altijd vrolijk. En heel speels. In zijn jongere jaren was dit geen probleem, maar naarmate Jules ouder werd, merkten we dat er anders op hem werd gereageerd. Mensen vonden hem niet meer die leuke, vrolijke jongen. Nu werd hij als irritant beschouwd. Ook door de kinderen in de buurt, en op school. Vanaf groep 3 zag ik hem veranderen van een opgewekt kereltje in een teruggetrokken jongen die niets meer durfde. Mijn moederhart brak.”

Geen feestjes, geen speelafspraakjes
“Het was voor mij en mijn man gelijk duidelijk: Jules wordt gepest. Hij heeft het in het begin niet met zoveel woorden gezegd, maar als moeder heb je daar gewoon een sensor voor. Ik merkte op het schoolplein ook wel dat hij niet gelijk op vriendjes afstormde. En zijn gezicht sprak boekdelen. Hij was nog zelden vrolijk, zong niet meer en had nergens zin in. Hij speelde af en toe met twee meisjes uit zijn klas; de jongens moesten allang niks meer van hem hebben. Heel pijnlijk, want hij werd daardoor ook niet uitgenodigd voor feestjes. Spelen op woensdagmiddag was er ook niet bij. Hij ging steevast met mij mee naar huis, terwijl zijn jongere zusje elke week wel ergens ging spelen.”

Een muur gebouwd
“Vlak voordat hij naar groep vier ging, kwam het hoge woord eruit. Wat bleek? Hij was al zeker twee jaar het doelwit van vele pesterijen. Twee jongetjes uit zijn klas waren ermee begonnen en de rest volgde. Zo werkt dat met kinderen. Wat me nog het meest is bijgebleven, is de kalmte waarmee Jules vertelde over de pesterijen. Hij vond het wel erg, maar kon er eigenlijk heel goed over praten. Alsof hij al een muur om zich heen had gebouwd. We hebben op hem ingepraat dat er vooral niks mis is met hem. En dat hij best van zich af mag bijten.”

Machteloos
“We zijn nu bijna drie jaar verder en Jules wordt nog steeds gepest. Als moeder doet me dat ontzettend pijn. Je voelt je zó machteloos. Je wil iets doen, maar kan eigenlijk heel weinig. Ik zou weleens op die pestkoppen af willen stappen en ze door elkaar willen schudden. Maar ik weet dat het niets oplevert. Jules’ juf weet van de pesterijen. In de klas wordt er wel gesproken over het onderwerp, maar op het schoolplein wordt Jules vervolgens weer genegeerd en buitengesloten. Op internetfora heb ik contact met moeders wier kind gepest wordt. Hier haal ik steun uit. Mijn hoop is gevestigd op de overgang naar de middelbare school. Ik heb voor Jules een school op het oog waarvan ik weet dat weinig ouders – vanwege de afstand – voor deze school kiezen. Voor Jules hoop ik dat de middelbare school een nieuwe start betekent. Nog even volhouden…”

Wanneer een kind voor een langere tijd (al enkele maanden) veel moeite heeft met concentratie, vaak hyperactief en/of impulsief is en het zijn of haar dagelijks leven in de weg zit, zou er sprake kunnen zijn van ADHD. Dat is voor zowel kind als ouders niet fijn. Maar het tijdig signaleren van ADHD is van groot belang, júist voor je kind. In dit artikel vertellen we je meer over de voordelen van het tijdig signaleren van ADHD.

Hoe eerder, hoe beter

Hoe ADHD zich bij volwassenen uit, is voor een groot deel afhankelijk van de leeftijd waarop de aanwezigheid van ADHD is vastgesteld. Bij kinderen geldt over het algemeen: hoe eerder ADHD wordt gesignaleerd, hoe meer tijd het kind heeft om te leren ermee om te gaan. Door al op jonge leeftijd nuttige handvatten te krijgen en vaardigheden te ontwikkelen om met ADHD om te gaan, kunnen problemen op latere leeftijd worden voorkomen. Zo zijn er mensen die door ADHD veel moeite hebben met het aangaan van sociale relaties of zeer verslavingsgevoelig zijn. Door al vanaf jonge leeftijd om te leren gaan met ADHD, krijgt extreme problematiek minder kans.

De juiste benadering

Er is nog altijd veel onbegrip voor kinderen met ADHD. Ten onrechte, want kinderen met ADHD worden weleens als ‘irritant’ of ‘vervelend’ bestempeld, terwijl dat niet het geval hoeft te zijn. Het draait om de juiste benadering en behandeling. Bij een kind dat zich onbegrepen voelt, zullen de ADHD-symptomen versterken, juist omdat hij zich niet gehoord voelt. Wanneer je als ouders en leerkrachten leert omgaan met ADHD, zal dit zijn vruchten afwerpen. Het resultaat? Een blijer kind met een rooskleurigere toekomst.

Alles weten over ADHD?

Bekijk onze hulpvraag “ADHD” en kom alles te weten over de kenmerken, oorzaken en gevolgen.

Gerichte aandacht en begrip

Wanneer je het idee hebt dat je zoon of dochter ADHD heeft, is het aan te raden dit zo snel mogelijk te laten vaststellen door een specialist. Blijkt het inderdaad dat hij of zij ADHD heeft – in welke vorm dan ook – dan is het zaak hier vanaf het moment van de diagnose zorgvuldig mee om te gaan. Zo heeft een kind met ADHD vaak andere en meer gerichte aandacht nodig. En misschien nog wel belangrijker: begrip. Als er thuis en in de klas rekening wordt gehouden met ADHD, is er een minder grote kans op problemen op latere leeftijd, zoals sociale ongemakkelijkheid of het niet kunnen vinden van een baan.

Nieuwe vaardigheden leren

ADHD verdwijnt niet zomaar, maar is goed mee om te gaan. Dit kan met individuele therapie, groepstherapie en/of medicatie. Hoe vroeger je hiermee begint, hoe meer je kind de kans krijgt zichzelf en de ADHD te leren begrijpen. De hersenen van (jonge) kinderen kunnen veranderingen beter aan, dus kun je een kind makkelijker nieuwe vaardigheden of manieren leren. En daar heeft je zoon of dochter baat bij – direct én op latere leeftijd!

Somberheid, slaapproblemen en verminderde schoolprestaties. Carola (52) kan erover meepraten: haar dochter Iris (14) werd met de dag lustelozer. Een depressie, zo bleek later. Ze doet haar verhaal én deelt enkele tips.

Vrolijk en sociaal

Iris is altijd een vrolijke, sociale meid geweest. Op de basisschool had ze veel vriendjes en vriendinnetjes, en ook met de overgang naar de middelbare school leek er weinig aan de hand. Ze had het naar haar zin, was erg goed in geschiedenis en aardrijkskunde en sportte in haar vrije tijd veel. Handbal was haar lust en haar leven. Die passie deelde ze met een vriendinnetje dat ze al kent sinds de kleuterschool. Niks aan de hand, zou je zeggen.

Direct naar boven

Maar in de tweede klas van de middelbare school veranderde er iets. Ik kan de vinger er niet op leggen wanneer het exact is omgeslagen, maar ineens verdween Iris na school direct naar haar kamer, waar ze pas weer uitkwam als het avondeten op tafel stond. Het voelde alsof ik het contact met mijn dochter verloor. De blik in haar ogen was ook anders: somberder, verdrietig. Als ik vroeg hoe het ging, antwoordde ze onverschillig dat het oké was. Maar het voelde niet oké. Dit was mijn vrolijke Iris niet.

Alles weten over depressie?

Bekijk onze hulpvraag “depressie” en kom alles te weten over de kenmerken, oorzaken, gevolgen en behandelmogelijkheden.

Niet naar handbal

Omdat ik weinig contact met Iris kreeg, besloot ik één van haar beste vriendinnen een berichtje te sturen. Misschien wist zij hoe het nou echt met Iris ging en wat er aan de hand was? Ik schrok toen ze me vertelde dat Iris al weken droevig was, er niet meer echt ‘bij’ was en soms zelfs niet naar handbaltraining ging. Ook zij maakte zich zorgen. Tijd voor actie, besloot ik. Ik ben met Iris rond de tafel gaan zitten en stond erop dat ze me vertelde wat er loos was. Wát ze precies voelde, kon ze moeilijk verwoorden, maar al snel viel het woord ‘depressief’. Toen wist ik genoeg. Samen zijn we naar de huisarts gestapt, die haar doorverwees naar een psycholoog. Ze heeft er nu drie gesprekken op zitten. Beetje bij beetje zie ik haar opkrabbelen.

Tips van Carola

Volgens Carola is het belangrijk om je kind te allen tijde het gevoel te geven dat je er voor hem of haar bent. Interesse tonen, vragen stellen, complimenten geven. Ik wilde dat Iris voelde dat ik betrokken ben. Tegelijkertijd stimuleerde ik haar leuke dingen te gaan doen en om het handballen weer op te pakken. Dat heeft haar erg geholpen. Daarnaast raadt Carola iedere ouder professionele hulp aan. Vaak kan je het gewoon niet zelf. En ook vriendinnen kunnen maar tot op zekere hoogte helpen. Een professional die gespecialiseerd is in depressies bij jongeren heeft ons goed geholpen, en daar ben ik nog elke dag blij mee. Aarzel niet, maar zet gewoon die stap.

Heb jij het gevoel dat je ouders je niet begrijpen? Je bent niet de enige! Een goed gesprek met je vader of moeder aangaan, is niet makkelijk – zéker wanneer jullie niet op één lijn zitten. Met deze tips ga je het gesprek aan en zorg je ervoor dat jullie nader tot elkaar komen.

Verplaats je in je ouders

Je wilt het misschien niet horen, maar probeer je eens te verplaatsen in je ouders. Voorheen hadden je ouders het voor het zeggen en bepaalden zíj wat jij moest doen. Nu heb je je eigen mening en wordt de invloed die zij op je leven hebben steeds kleiner. Dat is even wennen voor je ouders. De kans is groot dat ook zij moeite hebben met deze nieuwe situatie en zich vaak geen raad weten. Dat ze jou niet begrijpen (of beter gezegd: líjken te begrijpen) is waarschijnlijk geen onwil. En dus is de kans groter dat je er samen uitkomt!

Zeg wat je voelt

Het is niet makkelijk om op je ouders af te stappen en het gesprek aan te gaan, maar opluchten doet het vaak wél. De kunst? Eerlijk zeggen wat je dwars zit en aangeven wat je voelt. Én wat die gevoelens met jou doen. Wanneer je vanuit je hart spreekt en vertelt wat je voelt, kan je niks verkeerds zeggen. Het zijn immers jouw gevoelens. Ook belangrijk: het moment waarop je het gesprek aangaat. Je wilt dat je ouders de volle aandacht voor je hebben, dus wacht een moment af waarvan je weet dat jullie de tijd hebben. Tijdens het avondeten kun je vaak rustig praten, of wacht juist tot na het eten.

Praten & luisteren

Nader tot elkaar komen en een goed gesprek voeren, lukt alleen als je rustig bent. Dus: praten in plaats van schreeuwen. En neem ook de tijd om te luisteren naar je ouders. Wat hebben zij te zeggen en hoe reageren ze op jouw verhaal? Wanneer je elkaar de ruimte geeft en kalm bent, is de kans groter dat je elkaar leert begrijpen.

Hulp van een professional

Lukt het niet om een gesprek met je ouders aan te gaan? Of levert praten niets op en voel je je nog steeds onbegrepen? Dan kan het helpen een psycholoog op te zoeken. Om je hart te luchten, maar ook kan een psycholoog je handvatten geven een gesprek met je ouders soepeler te laten verlopen. Als je een psycholoog een stap te ver vindt, kan een mentor of vertrouwenspersoon op school ook uitkomst bieden.

Volg ons ook op Facebook voor leuke feitjes, ideetjes, handige apps, boeken, tips & tricks.

Het hebben van een positief zelfbeeld betekent dat je tevreden bent met jezelf. En dat is heel belangrijk, want als je happy bent met jezelf zit je lekkerder in je vel en presteer je beter. Maar wat is nou een positief (of negatief) zelfbeeld precies en hoe kan je ervoor zorgen dat je tevreden bent met jezelf?

Wat is een positief zelfbeeld?

Wanneer je goed in je vel zit, leuke vrienden en vriendinnen hebt en het leuk hebt op school, is de kans groot dat je zelfvertrouwen en een positief zelfbeeld hebt. Je ziet jezelf in een positief daglicht: je kunt goede kanten benoemen en bent eigenlijk wel blij met jezelf. Het tegenovergestelde hoort bij een negatief zelfbeeld: je hebt weinig tot geen zelfvertrouwen, zit niet zo lekker in je vel en vindt het moeilijk om positieve punten over jezelf te benoemen.

Stop met vergelijken

Vergelijk jij jezelf ook weleens met je klasgenootjes? Grote kans! Het gaat automatisch, maar het is goed om te weten dat jezelf vergelijken met anderen totaal geen zin heeft. Sterker nog: je wordt er vaak alleen maar onzeker van, omdat klasgenoot X populairder is en klasgenoot Y beter is in Engels. Realiseer je dat je goed bent zoals jíj bent en stop het liefst helemaal met vergelijken.

Dagboek voor positivo’s

Goed om te weten: het is niet realistisch om overal goed in te zijn. Focus je op de dingen die goed gaan en waar je trots op bent. Vind je het lastig om positief te zijn? Schrijf de dingen op waar je blij van wordt, waar je goed in bent en die jou energie geven. Door een soort dagboekje bij te houden en deze positieve teksten regelmatig terug te lezen, ga je je vanzelf beter voelen. Nog een goed idee: laat ánderen opschrijven wat ze leuk vinden aan jou. Deze positiviteit kan je een boost geven.

Online training: Vergroot je zelfvertrouwen

Twijfel je vaak aan jezelf? En zit dat je geregeld in de weg om het beste uit jezelf en het leven te halen? Dan is deze training wat voor jou! In samenwerking met Psychologie Magazine leren we je graag hoe je steviger in je schoenen kunt staan en je jouw zelfvertrouwen kunt vergroten. Tijdens deze online training komt het volgende aan bod: 

Lachen is gezond

Een negatief zelfbeeld omzetten naar een positief zelfbeeld kost tijd. Wat daarbij kan helpen, is lachen. Hardop lachen, glimlachen, naar jezelf lachen in de spiegel. Alles is goed, zolang die mondhoeken maar omhoog krullen! Door te lachen krijgen je hersenen positieve seintjes, wat ervoor zorgt dat je je ook echt beter gaat voelen.

Het belang van een positief zelfbeeld

Wanneer jij jezelf minderwaardig voelt, zal je ernaar gaan handelen. Wie weinig zelfvertrouwen heeft, heeft een grotere kans om faalangst te ontwikkelen met als gevolg dat je minder goed presteert en misschien wel meer onvoldoendes haalt dan nodig is. Als je happy bent met jezelf, straal je zelfvertrouwen uit. Hierdoor voel je je beter en gáán dingen makkelijker. Probeer het maar eens!