Het was weer een van die ochtenden dat ik zwaar somber wakker werd. Ik voelde me moe, eenzaam, lelijk en wist niet wat ik met mijn dag aan moest. Het was een zondag. Zondagen waren voor mij de ergste dagen. Op zondagen had ik meer tijd om te denken en kon ik verschrikkelijk opkijken tegen de nieuwe week. Ik stond op, douchte me en liep naar beneden.

Aan de ontbijttafel
Beneden was mama de tafel aan het dekken. In het weekend waren wij vaak tegelijk wakker en aten we het ontbijt samen. Ze zag aan mij dat ik weer een dag niet goed in mijn vel zat. Het regende buiten en mama hoefde maar een ding te zeggen en ik knapte volledig. Ik begon te huilen. Mama vroeg wat er was. En zoals gewoonlijk kon ik alleen maar zeggen: ‘Ik voel me onzeker, lelijk, niks waard en heb geen zin meer om energie te stoppen in mijn leven op deze manier.’ Mama kon het niet meer aan om mij te zien huilen en zo ongelukkig te zien. Ze begon ook te huilen. En als mama begon te huilen, voelde ik mij nog slechter. ‘Wat ben ik voor een mislukte dochter, die alleen maar ongelukkig kan zijn en kan huilen,’ dacht ik dan.

Online training: Van angst naar lef

Heb jij last van angst en houdt het je dagelijks bezig? In samenwerking met Psychologie Magazine bieden wij een online basistraining aan waarin je leert hoe je dagelijkse angsten kunt overwinnen en meer lef ontwikkelt. Niet alleen zal je jouw angst(en) beter gaan begrijpen, ook krijg je praktische tips die jou dagelijks kunnen ondersteunen.

Het moment
Ik begon mezelf te slaan in mijn gezicht. Mama begon te schreeuwen en riep: ‘Stop Sanne, doe jezelf dat niet aan.’ Maar op de een of andere manier had ik zoveel woede in me en dat moest ik eruit slaan. Ik ging huilend op de grond zitten en wist echt niet meer wat ik met mezelf aan moest. Mama kwam naar mij toe en zei: ‘We moeten iets doen Sanne, dit gaat zo niet langer.’ Ik wilde dat helemaal niet horen. Ik wilde normaal zijn en wilde geen hulp. Ik wilde me gewoon goed voelen, zonder hulp van anderen. Maar ik besefte op dat moment dat ik zonder hulp van een psycholoog er nooit uit zou komen.

Ik probeerde mezelf te kalmeren en zei tegen mama: ‘Oké, ik ga een plan maken en hulp zoeken.’ Ik vertelde mama alles: over mijn angsten voor de psycholoog en over het bang zijn te falen en als mislukking gezien te worden als ik hulp zou zoeken. Met mama kan ik altijd erg goed praten en ze stelde me gerust. Samen gingen we die dag een plan maken om ervoor te zorgen dat ik gelukkig zou worden, zelfvertrouwen zou krijgen en geen last meer zou hebben van sociale angst.

Een plan van aanpak
Later die zondag bespraken we alles: waar ik daadwerkelijk allemaal last van had, wat mijn angsten waren, waarom ik zo bang was voor de psycholoog etc. Mijn angst voor psychologen was enorm groot. Ik had in het verleden namelijk al vaker psychologen bezocht en daar had ik geen goede ervaringen mee. Dit zorgde ervoor dat mijn angst groot was om opnieuw naar een psycholoog te moeten. Ik wilde en durfde alleen alles te vertellen tegen iemand die ik volkomen vertrouwde. Als er geen klik zou zijn met een psycholoog, dan zou ik zeggen dat er niks aan de hand was.

Mijn huisarts wist inmiddels van mijn verleden met psychologen. Voor een eerste intake met een psycholoog heb je een doorverwijzing nodig van de huisarts. Daarna ontving ik de contactgegevens van Mentaal Beter. Enkel het vinden van de juiste psycholoog was voor mij niet voldoende. Ik had ook tijd nodig voor mezelf en mijn lichaam had dat ook nodig. Een moment van rust en tijd om aan mezelf te werken. Ik besloot deze zondag samen met mama dat het beter zou zijn om een half jaar mijn studie stop te zetten en 100% te gaan voor mezelf.

Eerste contact Mentaal Beter

Ik nam contact op met mijn studieloopbaan begeleider van de HAN en besprak mijn ideeën. De HAN was erg behulpzaam en begripvol met mijn situatie. Daarnaast zocht ik contact met Mentaal Beter en plande een eerste afspraak in. Ik was doodsbang en durfde alleen maar samen met mama te gaan. Ik deed alles samen met mama. Bellen naar de huisarts deed ik niet eens zelf, dat moest mama doen.

Het begin
Mijn studie was stopgezet voor een halfjaar en de eerste afspraak met Mentaal Beter was een feit. Daarnaast had ik mijn eerste afspraken in het ziekenhuis voor al mijn lichamelijke klachten. Het begin aan werken aan mezelf was gestart. En dat voelde goed. Ondanks dat was ik nog steeds onwijs bang voor alles. Het enige dat ik kon denken was ‘in dit halfjaar moet alles verbeteren anders ben ik nog verder van huis’.

Mijn eerste afspraak bij Mentaal Beter was direct een goede ervaring. Een jonge groep met energieke, positieve mensen. Mijn psycholoog was een jonge vrouw, wat mij direct aansprak. Ik had meteen een klik met haar en ze begreep me. Ik durfde al vrij snel alles te vertellen. Na een eerste intake en het invullen van diverse vragenlijsten, kwam mijn psycholoog met een behandelplan. De week erop startte ik met dit behandelplan. Een behandelplan voor een nieuwe Sanne. Een Sanne zonder sociale angst en met zelfvertrouwen. Een Sanne die gelukkig is.

Liefs,
Sanne