Mijn sessies gingen door bij de psychotherapeut van Mentaal Beter. Best wel weer spannend de eerste keren. Ik was namelijk erg blij met mijn huidige psycholoog en nu moest ik haar inruilen voor iemand anders. Maar zodra ik klaar zou zijn bij de psychotherapeut, zou ik weer terugkomen bij mijn eigen psycholoog. In deze blog neem ik je mee in mijn ervaringen bij de psychotherapeut en hoe mijn leven steeds een beetje beter werd.
Psychotherapeut
De eerste keer dat ik kennis maakte met mijn psychotherapeut was ik bang. Ik had geen kracht om weer alles over mijn leven te vertellen. Dat is namelijk steeds erg confronterend. Maar het fijne was, dat dat helemaal niet hoefde. Omdat ik binnen dezelfde organisatie kon blijven, had mijn psycholoog alles over mij verteld aan de psychotherapeut. We konden dus gewoon verder gaan op het punt waar ik met mijn psycholoog gebleven was.
Hoger leggen van de lat
Ik bleef iedere dag mijn gedachten uitdagen. Het belangrijkste was dat ik de lat steeds een beetje hoger legde. Dit was enorm eng. Waar ik begon met het uitdagen van relatief kleine angsten, zoals fietsen, alleen wandelen etc. moest ik grotere sociale angsten gaan uitdagen: alleen shoppen, het bezoeken van een stad alleen. Ik deed het. De eerste keren voelde ik me verschrikkelijk. Was ik continu onzeker, keek ik naar de grond en werd mijn hoofd rood om de 10 seconden. Maar door het te blijven doen, het door te nemen met mijn psychotherapeut en de gedachten uit te schrijven, ging ik verbeteringen zien.
Madrid
Ik had tijdens de zomer een Spaanse jongen uit Madrid ontmoet. Samen met mijn beste vriendin hadden we een reisje geboekt naar Madrid. We wilden altijd al graag samen een stedentripje maken en het was een leuke gelegenheid om deze jongen op te zoeken. Twee weken voordat we zouden gaan, werd mijn vriendin aangereden en belandde ze op de intensive care in kritieke toestand. Een megaklap en ook nu besef ik nog steeds niet dat mijn beste vriendin nooit meer terugkomt. Ze lag weken lang in coma en heeft zware hersenbeschadiging opgelopen. En twee weken later was daar ons tripje naar Madrid. Iedereen om mij heen zei ‘Sanne ga alleen’. Mijn vrienden, de moeder van mijn beste vriendin en de jongen in Madrid. Wat een dilemma. Ik wilde zo graag, maar met mijn sociale angst durfde ik dat echt niet, alleen naar een vreemde stad. Toch besloot ik te gaan.
Online training: Van angst naar lef
Heb jij last van angst en houdt het je dagelijks bezig? In samenwerking met Psychologie Magazine bieden wij een online basistraining aan waarin je leert hoe je dagelijkse angsten kunt overwinnen en meer lef ontwikkelt. Niet alleen zal je jouw angst(en) beter gaan begrijpen, ook krijg je praktische tips die jou dagelijks kunnen ondersteunen.
Een dag voordat ik ging, was ik alleen maar aan het huilen en dacht ik ‘wat doe ik mezelf aan’. De aankomende dagen zou ik alleen maar geconfronteerd worden met mijn sociale angst; alleen reizen, vliegen, alleen rondlopen in de stad, een jongen ontmoeten die ik amper kende, alleen eten in cafeetjes en ga zo maar door. Maar ik pushte mezelf en deed het. Ik deed het. Ik geloofde het niet. Maar ik deed het. Daar stond ik dan alleen in Madrid. Een stad met miljoenen mensen.
Het geluk kwam een beetje terug
Wonder boven wonder waren het mijn beste dagen ooit sinds lange tijd. Ik had sinds lange tijd weer een gelukkig gevoel. Het feit dat ik alleen 3 dagen in een wereldstad had doorgebracht, alles zelf geregeld had, met vreemde mensen gepraat had, alleen in restaurantjes gegeten had en leuke dagen had gehad met een nog beetje onbekende Spaanse jongen, lieten mij enorm groeien. Ik had mezelf bewezen dat ik het kon en dat helemaal niemand met mij bezig was. En als mensen keken, dan dacht ik ‘Pech wat jullie over mij denken, maar ik ben alleen en gelukkig op een stedentrip’.
Groeiende
Toen ik terugkwam van mijn stedentrip in Madrid merkte ik aan alles dat ik gegroeid was. Het was een enorme uitdaging, maar door de uitdaging toch aan te gaan, groeide ik. Ineens had ik zo veel overwonnen en dit maakte mij erg sterk. Tijdens mijn eerste sessies met mijn psychotherapeut wist ze niet wat ze hoorde. ‘Jij bent alleen naar Madrid geweest?’ ‘Wauw wat is dat super’. We analyseerden al mijn positieve gedachten die ik daar had ervaren. Je moet namelijk niet alleen de aandacht vestigen op de negatieve gedachten die je hebt, maar ook de positieve gedachten analyseren, zodat je blijft geloven dat je het kan.
Wisselende gevoelens
De weken die volgde waren afwisselend. Ik was sterker geworden, maar ik was ook nog steeds erg angstig. Ik was erg angstig dat ik zou terugvallen en dat ik dit positieve gevoel niet kon vasthouden. Zo was de ene dag beter dan de andere dag. De ene dag was ik gelukkig en durfde ik alles en de andere dag was ik aan het huilen, onzeker en mezelf aan het slaan. Deze schommeling van gedachten, gevoelens en emoties waren heftig. En ook mijn ouders vonden het lastig om daarmee om te gaan. Maar het hoorde erbij.
De weken volgde; uitdagen van gedachten, opzoeken van sociale plekken, gesprekken met mijn psychotherapeut en de groepssessies ‘zelfbeeld’. Een probleem dat bij mij ook erg aanwezig was, was dat ik angstig was voor personen die dichtbij mij stonden, bijvoorbeeld mijn eigen moeder. Om mezelf nog meer te verbeteren, moest ik dit bespreekbaar maken en de confrontatie aangaan. Samen met mijn psychotherapeut maakte ik een plan en plande we een sessie in samen met mijn moeder.
Liefs, Sanne